Zamiast narzekania, weź się do działania!
Nie jest zbyt bogaty. Nie mieszka w najlepszej dzielnicy w mieście i nie nosi najmodniejszych ciuchów. Ale rozumie, że wychowującej go samotnie mamie, która pracuje na dwóch etatach, zarobionych pieniędzy ledwo starcza na potrzeby trójki dzieci (bo ma jeszcze brata i malutką siostrę). Więc robi wszystko, żeby jej pomóc w wykonywaniu domowych obowiązków, na przykład opiekując się rodzeństwem, albo… wymyślając coraz nowsze wynalazki, które mogą ułatwić życie.
No. To już znacie bohatera naszej kolejnej noskowej lektury - zająca Tru!
Barbara Kosmowska
Tru
Wydawnictwo Media Rodzina
Poznań, 2016
Książkę możecie wypożyczyć w Oddziale dla Dzieci (ul. Wojska Polskiego 41)
Pewnie was zdziwi, że zając może zostać bohaterem książki. Ale w opowieści napisanej przez znaną (bo mam nadzieję, że doskonale ją znacie!) autorkę - Barbarę Kosmowską wszystko jest możliwe… Zresztą, to nie fakt, że Tru jest zającem jest najważniejszy, ale to, że pomimo wielu przeciwności, z którymi musi się mierzyć, potrafi sobie poradzić w każdej sytuacji. I to radzi sobie tak, że powinniśmy wszyscy brać z niego przykład.
Tru, podobnie jak inne zające mieszkające w jego części miasta, czyli w dzielnicy Koniczyny Dolne, zazdrości czasami swoim rówieśnikom ich kolorowych futer albo drugiego śniadania. Niestety, ubodzy emigranci z Lasu Niskiego, mieszkańcy Koniczyn Dolnych, czyli sąsiedzi Tru i jego własna rodzina, nie mają wystarczająco dużo pieniędzy, by kupować dzieciakom wszystko, czego sobie zażyczą. Znacie takie sytuacje? Być może nie. Ale być może wy też czasami zazdrościcie koleżankom i kolegom ze szkoły najnowszego modelu telefonu, albo jakichś modnych w tym sezonie ubrań. Być może zdarza się wam wtedy zadręczać rodziców prośbami o kupno telefonu, trampek albo plecaka… czyli tego, co wam jest aktualnie bardzo potrzebne. Cóż, Tru nawet nie próbował prosić swojej mamy o nowe kolorowe sztuczne futerko, choć pół jego szkoły (to bogatsze pół) w takim chodziło. Wiedział, że moda to tylko moda. I dziś jest taka, a jutro już inna. Więc zamiast się jej poddawać i biernie za nią kicać, postanowił wymyślać samodzielnie różne “modne” rzeczy.
Tru został zajęczym konstruktorem - wynalazcą. Na przykład wynalazł DMC (czyli ręczną szczotkę masażową wieloczynnościową, która zapewniała zającom drapanie, masowanie i czesanie), SDW (czyli szkolną maszynę kanapkową, która szatkowała, drobiła i wyciskała składniki), BPD (czyli zabawkę robiącą bańki mydlane - jej nazwa to skrót słów banał, prostota, dmuchanie), MDJ (maszynę do jeżdżenia) i MPS (maszynę podwójnie strzygącą). I szybko się okazało, że wszystkie wynalazki Tru to strzał w dziesiątkę i cała klasa zająca, a nawet cała szkoła (razem z nauczycielami) szybko chciała jeść tylko i wyłącznie kanapki robione przez SDW, jeździć na MDJ i puszczać bańki przy użyciu BPD.
Tylko jeden z kolegów klasowych Tru - Hops Junior, nie korzystał z wynalazków Tru. Bo te dwa zające jakoś za sobą nie przepadały (sądzę, że i ta sytuacja nie jest wam obca). Ale Tru w ogóle nie zależało na Hopsie. Dużo większą uwagę poświęcał Słodkiej Dzidzi… Ale o tym, czy ona zwracała na niego uwagę to może przeczytajcie już sami!
Myślę, że oprócz tego, że książka Barbary Kosmowskiej zapewnia doskonałą zabawę, to jeszcze uczy nas czegoś bardzo ważnego. A mianowicie tego, że czasem zamiast narzekać na to, jak ciężki jest nasz los, trzeba pomyśleć, co możemy zrobić, żeby go poprawić. Nie muszą to być oczywiście wynalazki, podobne do tych, jakie robił Tru (no, chyba, że bardzo chcecie). Ale czasem wystarczy zmienić drobną rzecz - na przykład iść na podwórko zamiast ślęczeć przed komputerem, żeby poznać nowych znajomych.... Zresztą, sądzę, że wy sami będziecie wiedzieć najlepiej! Więc niech podsumowaniem naszej lektury będzie hasło: “mniej narzekania, więcej działania!”.
